बोधकथा-मानवी देह, Marathi Moral stories

 

✳️ बोधकथा 

🌐 मानवी देह

 एकदा एका राजाने खुश होऊन एका लाकूडतोड्याला चंदनाची बाग भेट दिली. लाकूडतोड्याला चंदनाच्या झाडांच्या किंमतीचे ज्ञान नव्हते. त्यामुळे त्याने त्या झाडांना कापून त्यांचा कोळसा करून विकला. हळूहळू संपूर्ण बाग रिकामी केली. एक दिवस असेच राजा त्याच्या घरा जवळून जात होता, राजाला वाटले लाकूडतोड्या आता खुप श्रीमंत झाला असेल. परंतु प्रत्यक्षात पाहिल्यावर लाकूडतोड्याची परिस्थिती पहिल्या सारखीच आहे असे दिसले, राजाला आश्चर्य वाटले. सत्य समजल्यानंतर राजाने त्याला विचारले, तुझ्याकडे एखादे लाकुड़ शिल्लक आहे का.? तेव्हा लाकूडतोड्याला कुऱ्हाडीचा दांडा दाखविला. राजाने त्याला चंदनाच्या व्यापाऱ्या कडे पाठवले. तेंव्हां त्या छोटयाश्या तुकडयाचे त्याला खुप पैसे मिळाले. लाकूडतोड्या खुप रडू लागला, त्याने राजाला अजुन एक बाग देण्याची विनंती केली, तेंव्हा राजा म्हणाला "अशी भेट वारंवार भेटत नाही." मित्रांनो आपले आयुष्य त्या लाकूडतोड्या सारखेच आहे. मानवी जीवनाच्या मुल्यांचे महत्व, आपल्याला जीवनाचे शेवटचे श्वास चालू असताना समजते. पण... त्यावेळेस आपण म्हणतो देवा मला अजुन थोड़ा वेळ दे, परंतु त्यावेळी वेळ मिळणे अशक्य असते. मानवी जीवन अनमोल आहे. असे सुंदर जीवन परत मिळणार नाही.

🔰 बोध :-

या जगात दुर्लभ गोष्ट कोणती असेल तर ती म्हणजे, मनुष्य देह त्या देहाचा कोळसा करायचा की, चंदन हे आपले आपण ठरवायचे.